"เอาละมาสู้กันดีกว่า" "ไม่ต้องห่วงนะ เดี๋ยวฉันจะอ่อนโยนกับเธอเอง"

เป็นเด็กของคุณเกื้อเขาว่ากินหรู อยู่สบาย จ่ายไม่อั้น ไม่จำกัดวงเงิน แต่ต้องเก็บเป็นความลับ ไม่แสดงตัว แค่นั้นก็ได้อยู่ยาว

ภาคต่อ -> ฝนทั่งให้เป็นรัก+ให้รักดักวายุ : โอเค ถ้าจริงจังขนาดนั้น ผมสัญญาว่าจะไม่จีบไม่ยุ่งกับลูกสาวอาจารย์ ถ้าผิดสัญญาขอให้น้องชายผมใช้งานไม่ได้!

ไม่ได้คิดว่าจะรัก แต่สุดท้าย 'ใจ' ของเขาและเธอก็ 'พ่าย' ให้กันและกัน...

ลูกหยุดร้องไปแล้ว คุณแม่มือใหม่ที่เพิ่งจะอยู่กับลูกตามลำพังครั้งแรกสติสัมปชัญญาเริ่มอยู่กับเนื้อกับตัว ค่อยๆ ซึมซาบเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ เขาเรียกยัยหนูว่า ‘ลูก’ และเรียกแทนตัวเองว่า ‘พ่อ!’

เพียงเพราะต้องการช่วยเหลือรักแรกของเขา "ฮั่วอู๋ซวน" จำต้องยอมเป็นคู่บำเพ็ญเพียรของปีศาจจิ้งจอกพันปีที่มีนามว่า "ฉีเยี่ยนหลี"

นิยายแนวสร้างตัว ที่ไม่ได้มีดีแค่ชื่อ เชิญท่านอ่านได้แล้ววันนี้!

จะเอาเงินจากฉันเหรอ ได้สิ แต่ฉันคงต้องขอฟ้องพวกคุณในข้อหาทารุณกรรมเด็ก อีกทั้งเด็กที่ว่ายังเป็นถึงหลานชายคนเดียวของกานต์วาทินทร์เสียด้วย เอาละ ใครหน้าไหนคิดจะลองดีแตะต้องเงินของฉันอีกไหม

ตัวตึงเมืองหลวง #เกิดใหม่เป็นเด็กบ้านนอก บุญเพียงข้อเดียวที่เคยทำ ส่งผลให้เขามีพรสวรรค์ติดตัวมา **รอแก้ไขรูปภาพ

เขาและเธอต่างก็ได้รับบทเรียนชีวิตมาอย่างสาหัสสากรรจ์ในวันที่ทั้งสองฝ่ายมีบาดแผลเต็มตัว เธอจะเปิดใจรับความรักจากคนเคยเลวอย่างเขาได้หรือไม่... "งามขำ...ฮักอ้ายบ่"

ขณะที่ฟู่จื่อรั่วกำลังสัมผัสเพื่อปลดล็อคหน้าจอโทรศัพท์ที่กำลังชาร์จกระแสไฟฟ้าลัดวงจรได้ชอร์ตเข้าที่ปลายนิ้วมือทำให้นางตายและทะลุมิติมายังยุคโบราณพ่วงท้ายสมรสพระราชทานที่สามีคลั่งรัก

เธอผิดเองที่เลือกทางเดินโง่ ๆ นี่ พิมพ์นาราทรุดตัวอยู่กับพื้นอยู่ตรงหลังประตูบ้าน ตรงที่ที่กวีวัธน์เพิ่งจะเดินออกไป

น้องสาวเพื่อนคือ ข้อห้าม... (แล้วยังไงในเมื่อเขาชอบไปแล้ว)

จู่ๆ ขุนศึกรบเคียงบ่าไหล่ ศิษย์พี่ของโม่ซีก็ก่อกบฎ ในตอนนั้นกู้หมางทำร้ายโม่ซีปางตาย แต่แล้วกู้หมางก็ถูกส่งกลับมาในฐานะของกำนัลเพื่อเจรจาสงบศึก อีกทั้งสติปัญญายังไม่สมบูรณ์ มันเกิดอะไรขึ้นกับเขากันแน่

เมื่อโชคชะตาอันโหดร้ายพรากสามีและลูกน้อยทั้งสามของนางไป หากแต่สวรรค์ยังเห็นใจให้โอกาสให้นางได้ข้ามยุคมาเพื่อเลี้ยงดูลูกน้อยทั้งสามทั้งยังต้องตามหาสามี นางจะสามารถพลิกชะตาครอบครัวของตนได้หรือไม่

อ่านนิยายของคนที่ทำหล่นก่อนจะปาทิ้ง เพราะเนื้อหามั่วไม่น่าสนใจมีแต่ตัวร้ายที่คลุ้มคลั่ง ก่อนจะหลุดเข้าไปในโลกนิยาย เป็นภรรยาที่จะต้องตายด้วยน้ำมือเขา ไม่ได้! ข้าจะไม่ยอมตายเด็ดขาด

“ไยข้าต้องเข้าไปช่วยเจ้า? ทึ่มทื่อเช่นนี้ข้านึกว่าจักถูกโทรมอยู่ในเกวียนนั่นแล้วเสียอีก”เอ่ยใบหน้ายียวน ดวงตาคมกวาดมองกายอรชรอ้อนแอ้น สัดส่วนเด่นชัด ผิวพรรณใส่กระจ่างเว้นพวงแก้มที่แดงระเรื่อน่าขบกัด

เหล้า เป็นเหตุ สังเกตได้ ! ฉันอกหัก เมาไร้สติ ตื่นอีกทีดันโป๊เปลือยอยู่บนเตียงกับ “หัวหน้าทีม” ของตัวเองซะงั้น ..หัวหน้าทีมคะ! รบกวนลืมๆ มันไปเถอะค่าา..

เพราะความสงสารคีธจึงเข้าไปช่วยอัลฟ่าคนดังให้รอดพ้นปากเหยี่ยวปากกา แต่ใครจะรู้ว่า เขาทำคุณบูชาโทษ โปรดสัตว์ได้ผั....บาป!! ถูกฟัดทั้งคืนจนเอวแทบหักและถูกนอตใส่จนก้นระบมไม่พอ ยังถูกกัดหลังคอเสียจมเขี้ยว