เมื่อวันเวลาหมุนผ่านไปจักรวาลก็เหวี่ยงให้ฉันได้เข้าใกล้กับเธอ

ถ้าจะมีใครสักคนที่ยั่ว 'แบค กาอน' แล้วยังอยู่รอดปลอดภัย ก็คงจะเป็น 'ซอ เยบิน' นั่นแหล่ะ...ก็จะให้กาอนจัดการหล่อนได้ยังไง ในเมื่อเยบินเป็นน้องสาวของ(ว่าที่)สามี

จะคู่จิ้น คู่จริง แล้วไง ? ใครแคร์ !!!

“ถ้ามีใครสักคนมาดูถูกว่าของเกียร์นั้นเล็ก เกียร์จะโกรธไหมคะ?”

มาเป็นเด็กฉันไหม ฉันจะเปย์เธอทุกอย่างที่เธออยากได้...

ใครๆก็บอกว่าคุณสส. น่ะใจร้าย

ความรู้ครูน่ะท่วมผัว แต่ถ้าอยากได้ผัวก็บอกหนูได้นะครู "ถ้าต้องมีผัวเป็นเธอ ครูมีความรู้ท่วมหัวจนตัวตายอย่างเดียวส่ะยังดีกว่า... เจ้าเด็กเกเร"

การรอคอยมันแสนยาวนาน และทรมานมากเหลือเกินสำหรับคนที่เฝ้ารอจะได้กลับมาพบเจอกันอีกครั้ง "แม้จะเป็นการพบเจออีกแค่สักครั้ง ก็ยังเฝ้ารอ"

เมื่ออลิซรู้ว่าแฟนสาวของเธอมีเจ้าหนูติดตัวมาแบบนี้ก็ทำให้เธอเสนอตัวเป็นคนช่วยทดลองใช้เจ้าหนูของเพียงรักเอง

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

ที่เธอทำทุกอย่างก็เพราะเป็นห่วงเขา

“ฉันอยากจ้างเธอให้ย้ายออกจากบ้านนี้ เธอต้องการเงินเท่าไรบอกมาได้เลย”,“โง่จังเลยนะคะ”, “นี่เธอมาด่าฉันแบบนี้ได้ยังไงกัน!!”,“คิดว่าเงินซื้อได้ทุกอย่าง คนแบบนี้ไม่เรียกว่าโง่หรอกเหรอคะ? ^^”

มาติน่าประธานบริษัทที่ต้องได้เลขาเป็นแฟนทุกคนที่เข้ามาทำงาน เลขาทุกคนต้องผ่านมือของเธอ พาฝันนักศึกษาสาวเรียนจบใหม่ที่ต้องการหางานทำ แต่งานที่ได้ทำกลับต้องเจอเจ้านายที่เธอไม่อยากเจอที่สุดในชีวิต

จะเป็นไปได้มั้ยที่นักเรียนจะเริ่มตามจีบคุณครู...และจะเป็นไปได้มั้ยที่คุณครูจะชอบนักเรียน...

เนตรวารีพยายามค้นหาสมบัติในคฤหาสน์ร้อยปี โดยใช้ความสามารถในการระลึกชาติผ่านสิ่งของ แต่แทนที่จะพบสมบัติ กลับพบวิญญาณมากมายถูกขังอยู่ในนั้น รวมถึงโศกนาฏกรรมที่ถูกปกปิดไว้

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

ทั้งที่ผมควรตายไปแล้ว...ผมกลับตื่นขึ้นมาอีกครั้งโดยปราศจากบาดแผล แถมสามีของตนในตอนนี้ยังกลายเป็นราชาซอมบี้ไปแล้ว และยังดูคลั่งรักเขาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนด้วย

"คิดว่าบอกรักกันแล้วจะมาหนีกันไปง่ายๆ หรือไง หื้ม" "ขะ...ขวัญจำไม่ได้ค่ะ ปล่อยนะคะพี่คีย์" "จำไม่ได้เหรอ ถ้าอย่างนั้นคงต้องทวนความจำกันหน่อยแล้ว"