เมื่อรักของเธอมันไร้ค่า เทียบไม่ได้กับเศษฝุ่นใต้ฝ่าเท้าของคนในใจเขา วันนี้เธอกับลูกในท้องจึงขอลา...

“เธอท้องใช่ไหม!” “ไม่ใช่!” “แล้วนี่มันคืออะไร สมุดฝากครรภ์ ยาบำรุง ไม่ได้ท้องแล้วจะมีไอ้พวกนี้อยู่ในมือได้ยังไง!”

เขารับผิดชอบลูกในท้อง ยอมแต่งงานทั้ง ๆ ที่ไม่ได้รัก คิดมาเสมอว่ามันคงเร็วไป ไม่เคยรู้มาก่อนว่าเขากำลังรอใครคนนั้นอยู่ หากพยายามจนสุดความสามารถแล้ว ถ้าไม่รักกัน เธอก็จะไป...

ปัญญารัตน์กำแท่งตรวจการตั้งครรภ์ จนเหงื่อชุ่มเต็มมือ วันนี้เธอมาเพื่อบอกเขาว่าท้อง แต่นายแพทย์อนล กลับเอ่ยปากบอกเลิกความสัมพันธ์ที่มีต่อกัน เพื่อกลับไปคบกับแฟนเก่าของเขา

ภวิศหัวใจสลาย เมื่อภรรยาสุดที่รักหนีไปกับชู้ ความรู้สึกทั้งรักทั้งแค้นแน่นอยู่ในอก จนสี่ปีต่อมาเขาก็พบเธอพร้อมกับเด็กผู้หญิงที่เขาตีตราว่าเป็นลูกชู้

ใครจะไปรู้ว่าไอแพดที่อนุญาตให้หยิบติดตัวไปได้หนึ่งชิ้น ตั้งใจจะเอาไปใช้ผ่อนคลายในแดนนรกนั้น จะกลายมาเป็นเครื่องมือสุดโกงให้กับผู้ย้อนเวลามาอดีตอย่างไข่มุก #ไข่มุกงวดนี้ออกอะไร

เธอหลงคิดว่ารักนั้นคือ 'รักแท้' จากใจเขา แต่แท้จริงแล้ว...เธอได้มาแค่เพียง 'เศษละอองรัก'

"อย่าบอกนะว่าเด็กคนนี้คือลูกที่ผมไม่ต้องการ" ...เวรกรรมอะไรของเธอก็ไม่รู้ ถึงได้กลับมาพบเจอกันอีก

"จำเอาไว้ว่าเธอ คือสิ่งของที่น่ารังเกียจจนฉันไม่อยากอยู่ใกล้”

ในเมื่อตัวเองแต่งงานแล้วยังไปทำคนอื่นท้อง ก็แยกย้ายกันไปตามทางของตัวเองเถอะ ความโสดนั้นฉันคืนให้แล้ว

“อยากมีลูก แต่ไม่อยากมีผัว ผิดเหรอ?”

โชคชะตาก็ช่างเล่นตลก ให้เธอได้ย้อนเวลากลับมาหาเขา กลายเป็นภรรยาที่ไม่เคยถูกรัก

เกลียดแสนเกลียดอย่างไรนั้นเธอก็เป็นแม่ของลูก ขับไล่ไสส่งจนเธอทนไม่ไหว ดอกไม้บอบช้ำสักวันก็คงต้องหลุดลอยไปตามสายลม...ในวันที่เขายากที่จะไขว่คว้ามันกลับคืนมา

เขาให้เธออยู่ในฐานะแม่ของลูก ไม่ใช่เมียในสมรส เธอรับไว้ แต่จะเป็นแม่ของลูก ที่เขามิอาจแตะต้อง...

'เป็นแค่น้องสาว ไม่ใช่เมีย'

เธอได้รับชีวิตกลับมาอีกครั้งก่อนชีวิตจะพลิกผันครั้งใหญ่ โชคชะตาที่เธอไม่เคยได้เลือก ครั้งนี้เธอจะเลือกด้วยตัวเอง เผื่อชีวิตบัดซบ มันจะสุขสงบขึ้นมาบ้าง

“ฮึ! หยุดหายใจงั้นเหรอ ผู้หญิงแบบเธอนี่มันต้องเลวขนาดไหนกัน นรกถึงไม่ยอมมารับตัวไป!”

เธอมันก็แค่เมียแต่งที่เขาไม่ต้องการ เธอเป็นได้แค่เศษดินต้อยต่ำ ที่เขาไม่อยากจะชายตามอง

“ห้ามกอดฉัน ห้ามจูบฉัน ห้ามแตะเนื้อต้องตัวฉันโดยไม่ได้รับอนุญาต” เมื่อก่อนคุณชายอย่างเขาเป็นพูดคำนี้กับสาวใช้พ่วงตำแหน่งนางบำเรออย่างพิกุล แต่ทำไมตอนที่เธอหายไป เขากลับเป็นคนที่ทุรนทุรายเสียเอง

เคยรักมากเมื่อในอดีตและเคยคิดว่าจะไม่หวนกลับไปคืนดีกับเมียเก่า แต่...วันที่หวนกลับมาเจอ ชีวิตของเขาก็ไม่เคยหลุดพ้นไปจาก 'เมียเก่า' คนนี้สักที