ตอนอ่านนิยายเธอไม่เคยเข้าใจ..ทำไมรักแรกของพระเอก ต้องเป็นนางร้ายด้วยนะ แต่ก็แค่สงสัยไง..ไม่จำเป็นต้องส่งเธอมาพิสูจน์ก็ได้

นางหวนกลับมาครั้งนี้อย่าหวังว่าจะได้ยินคำว่า "ให้อภัย" จากปากนาง "ตำแหน่งแม่ทัพของท่านก็เป็นเพียงเกียรติยศที่เอาไว้ให้ผู้อื่นเชิดชู แต่ไม่สามารถปกป้องคนที่ท่านเอ่ยปากว่า รัก ได้เลย"

ในวันที่เธอวิ่งตาม เขากลับเมิน ในวันที่เธอห่างเหิน เขาเดินตามเหมียนหมา💕

ชาติก่อนข้าอุตส่าห์ไม่ทำร้ายคนบริสุทธิ์ แต่พวกเจ้ากลับไม่ยอมละเว้นข้า ชาตินี้อย่าหวังว่าข้าจะละเว้นผู้ใด

ชะตาชีวิตของมนุษย์เรานั้นไม่แน่นอน 'นางร้าย' อย่างนางเองก็เช่นกัน ใครจะคิดว่าวันหนึ่ง จากสตรีที่เคยร้ายจะต้องมาเป็น 'มารดาที่ดี' ของใครสักคน

ฮัวเหลียน แพทย์ทหารสาววัย25ปีที่กำลังไม่สบอารมณ์กับซีรีย์ที่ตัวเองกำลังดูอยู่ กลับต้องทะลุมิติมาเป็นมารดาของเด็กๆทั้งสามคนที่มีชะตาชีวิตที่ต้องเป็นตัวร้ายของเรื่องและตายอย่างน่าอนาถ !!

เพราะความไร้เดียงสาผลักนางจากจุดสูงสุด สู่จุดต่ำสุดของชีวิตที่ถูกทำลายจนย่อยยับจากฝีมือคนที่ไว้ใจทั้งสอง ย้อนเวลากลับมาคราวนี้...ก็อย่าหวังว่าจะอยู่อย่างสงบสุข ทุกความแค้น นางจะเอาคืนอย่างสาสม...

บิดาลุ่มหลงอนุภรรยา สินเดิมมารดาเหลือเพียงร้านค้าเก่าๆ แห่งหนึ่ง นางไร้เงินทุน ไร้กำลัง มีเพียงหนึ่งสมองและสองมือที่สามารถสร้างความรุ่งเรืองแก่ชีวิต และชายหนุ่มไร้ที่มาที่ยื่นมือเข้าช่วยเหลือ

แม่ทัพผู้นำกองทัพเสวียนหู่ไม่ยินยอมแต่งงานกับหลานสาวไทเฮาถึงขั้นขัดพระราชเสาวนีย์ ‘เมื่อก่อนมีความรู้สึกเช่นไร ต่อไปก็เหมือนกัน’ เหอะ!...เหตุใดพูดแล้วไม่ทำตามคำพูด จะมาวุ่นวายกับนางด้วยเหตุใด?!

มาอยู่ในร่างนางร้ายที่ปีนขึ้นเตียงตัวร้ายแม่ทัพใหญ่จนโดนปลิดชีพตายอนาถ เธอเลือกหักธงตายโดยการหนีไป แต่ทำไมยิ่งหนี ตาบ้านั่นถึงยิ่งตามติดและลากเธอเข้าไปข้างกายเขาทุกทีด้วยนะ

เมื่อสิ้นใจ หวังซูลี่ก็ได้รับความทรงจำทั้งสองชาติกลับมา ทำให้รู้ว่าตัวเองทะลิมิติมาอยู่ในร่างของนางร้ายในนิยาย สิ่งที่เธอปรารถนาไม่ใช่การแก้แค้น แต่เป็นการเลี้ยงลูกต่างหาก

กลับมาเมืองหลวงครานี้ ข้าจะเป็นนางร้าย 8ปีก่อนถูกถีบหัวส่งไปเป็นตัวประกันต่างแคว้นจนได้ลูกติดมาหนึ่ง พวกเขายังกล้าส่งคนมาเรียกตัวนางอีกหรือ!ได้ ในเมื่อเรียกกลับมาแล้วก็จงยินดีรับของกำนัลจากข้าด้วยสิ

เมื่อสามีสั่งโบยตีเพื่อเค้นเอายาถอนพิษจากนางเพื่อไปช่วยผู้หญิงที่เขารัก จนทำให้นางต้องตายมาแล้วชาติหนึ่ง คิดหรือว่า ครานี้นางจะยังหวนคืน ต่อให้ท่านสำนึกเสียใจ และต้องการให้ข้าหวนคืน ก็สายไปเสียแล้ว

'ภรรยาแสนชัง' หน้าที่ของข้าคือการเป็น 'แม่พันธุ์' ที่ต้องอุ้มบุตรให้ท่านโหวผู้มีฉายา 'หมาป่าโลหิต' แต่นอกจากสามีจะไม่ชิงชังข้าแล้ว ยังคลั่งรักข้า คลั่งการสัมผัสร่างกายของข้าราวกับเสพติด! #หลงเมีย

จากหญิงสาวผู้ถูกเหยียบย่ำ สู่เส้นทางแห่งการพลิกฟ้าเปลี่ยนโชคชะตา ด้วยพลังลับแห่งหยกโบราณ นางจะทวงคืนทุกสิ่งที่เป็นของตนเอง ในโลกที่อ่อนแอคือเหยื่อ… ข้าจะเป็นผู้กำหนดชะตาของตนเอง!

ทำไมชีวิตตัวประกอบอย่างข้าที่คิดว่าจะอยู่ห่างจากตัวเอกทุกตัวถึงได้ไม่เป็นอย่างที่คิดเลยล่ะ ไหนกันชีวิตอันสงบสุขที่ข้าวาดฝัน พระเอก นางเอก นางร้าย เหล่าพระรอง นางรองทั้งหลาย พวกเจ้าช่วยไปมีปัญหาไกลๆที!

หลิ่วถงนั่งเหม่อเมื่อต้องมาอยู่ในร่างของนางร้ายในนิยายอย่าง ลู่เซียงหนิงที่ สามีไม่รักเพราะสร้างวีรกรรมร้ายไว้เยอะ คราวนี้ก็ซวยหลิ่วถงต้องตามเก็บกวาดความชั่วที่นางร้ายคนก่อนทำไว้! ต้องทำให้สามีเอ็นดู!

'อู๋ซินหยาน' พอแล้วกับการทุ่มเทความรักให้กับคุณชายรองผู้แสนอ่อนโยนแห่งตระกูลฮั่ว เขาดีกับทุกคน ยกเว้นนาง แค่นี้ก็ชัดเจนแล้วว่าความพยายามที่ผ่านมาไม่มีความหมาย นางจึงขอยุติการไล่ตามและกลับมารักตนเองแทน

เสวี่ยจวินถูกกล่าวหาว่าเป็นหมัน นางถูกถอนหมั้น ก่อนบิดาจะส่งให้ขุนนางกักขฬะเพื่อแลกกับตำแหน่งขุนนาง นางถูกย่ำยีจนแหลกสลาย ได้เกิดใหม่ครานี้นางจะไม่ปล่อยให้พวกมันเสวยสุขอีกต่อไป!

เขากล่าววาจาว่าเกลียดชัง แล้วเหตุใดจึงกักขังไม่ให้นางหลบหนี เส้นทางนี้อย่างไรไม่อาจร่วมเดิน สาบานว่าต่อให้เขานอนตายตรงหน้า นางจะไม่ชายตาแลเหลียว ยินยอมอยู่ใต้ทุกสิ่ง ขออยู่เหนือเพียงรักซึ่งเป็นพันธการ