ค้นหา

เธอเกลียดการรอเก้อ แต่เขากลับปล่อยให้เธอรอ

หลังจากออกจากบ้านกำพร้า ก็ได้มาทำงานที่ร้านอาหารตามสั่งข้าง ๆ โรงเรียน โดยที่ไม่รู้เลยว่า เจ้าของร้านนั้นมีความลับที่น่าหวาดหวั่น พร้อมกับการพบพานหญิงสาวที่จะนำพาเรื่องราวมากมายมาหา

ใครจะไปรู้กันล่ะ ว่าวันหนึ่งฉันจะต้องกลายมาเป็น 'เทพธิดา'ของชาวอียิปต์ ที่ท่านเทพีไอซิสส่งลงมาทำภารกิจคอยช่วยเหลือเขา ที่เป็น(ฟาโรห์)ผู้ปกครองแห่งอียิปต์ จนทำให้ตัวเองต้องมาพัวพันกับสงครามการนองเลือด

'สาวหวาน เด็กกว่า พูดคะขาเสียงหวาน ๆ' ไม่เฉียดใกล้เลยสักนิด! เธอคนนี้คือผู้หญิงที่ 'เจาะ สัก เฮฮาปาร์ตี้ ดูเฮ้ว และโตกว่าเขาหลายปี' แต่ไม่รู้ทำไมความรู้สึกในหัวใจไม่รักดีมันถึงเริ่มทำงาน

ตอนแรกเขาไม่คิดจะรักเธอเลย แต่สุดท้ายเขากลับเผลอรักเธอปักหัวใจ

ปลัดหนุ่มมาดนิ่งปะทะสาวน้อยจอมซน หากเปรียบเขาเป็นหิน เธอก็จะตั้งตนเป็นน้ำ กัดเซาะใจแข็ง ๆ ของเขา ถึงสุดท้ายจะเข้าตำรา “น้ำหยดลงหินทุกวัน หินบอกรำคาญ ไปไกล ๆ” ก็ช่าง เธอจะนั่งเฝ้าหินให้หินทลายสักตั้ง

“หนูหงส์ลูก...” นั่นไงถ้า'ลูก’เมื่อไหร่จะมีภัยมาเยือนทันที “ขาาาป้าตรี” สะเลเตหันไปมองคุณแม่ของเจ้าบ่าวที่ปรี่เข้ามาหาเธอด้วยสภาพหน้าเป๊ะผมปัง “ช่วยป้าด้วยเถอะจ้ะตอนนี้เจ้าสาวหนีงานแต่งไปแล้วลูก"

“คุณทัตซึยะไม่ชอบดื่มสาเกเหรอคะ” “ครับ ไม่ค่อยชอบกลิ่นสาเกเท่าไหร่” “อย่างนี้นี่เอง…แต่ถ้าบอกว่าไม่ชอบกลิ่นก็เป็นปัญหาสิคะ” “ยังไงเหรอครับ?” “แบบนั้นก็จูบกับคนที่เพิ่งดื่มสาเกไม่ได้น่ะสิ"

“ฝ่ายเจ้าสาวคนสวยรู้จักเจ้าบ่าวได้ยังไงครับ” “เผอิญเขาเดินมาขอเบอร์ค่ะ” “โอ้..ฝ่ายเจ้าบ่าวรุกเร็วใช่เล่นนะครับ เจอปุ๊บ ขอเบอร์ปั๊บ!!” พิธีกรแซว “เอ่อ...เบอร์รองเท้าค่ะ"

ઇଓ˙˙·.¸¸skin to skin with me, pay attention to my body, but baby ain't put your lips on mineॱ⋅.˳.⋅˙ઇଓ

พิมพ์ลลิลตีหน้ามุ่ยนึกเคืองคนบ้าอะไรที่จำวันเกิดเธอได้แต่ดันลืมว่าเธอก็ต้องเติบโตเป็นแถมยังเรียนปีสุดท้ายใกล้จะจบแล้วด้วย

เขาฝังแค้นลงในใจแต่เธอผู้มีแต่ความรักที่เอ่อล้น เมื่อเขาและเธอต้องมาเจอกันความแค้นจะถูกแทนที่ด้วยความรักได้ไหม

คู่หมั้นเหรอ? หนีที่บ้านไปเที่ยวต่างประเทศแป๊บเดียว กลับมามีคู่หมั้นเฉย ใครยอม...แต่ผมไม่ยอม จะป่วนให้สุดเลยคอยดู

เมื่อคุณหนูอารมณ์ร้ายต้องวางแผนกำจัดน้องสะใภ้ที่แสบไม่แพ้กัน แถมยังต้องเจอกับพี่ชายของหล่อนที่ทำให้เธอแพ้ทาง และ 'แพ้ใจ'

จิตใจที่แอบรักเขา ทำให้เธอปล่อยตัวปล่อยใจให้เขาโดยง่าย ลืมหมดสิ้นความผิดถูก

จีบยากนักนะยัยแมวน้อย รับรักสักทีเถอะ เฮ้อ~

อ๋องผู้กล้าอะไรกัน ก็แค่คนโง่ที่มาตกม้าตายให้ผู้อื่นดูไม่ใช่หรือ เอ๋ ศิษย์พี่หร่าน ข้าไม่ได้ว่าท่านเสียหน่อย ทำไมต้องโมโหขนาดนั้นด้วยล่ะ!

นิ๊งหน่อง:ลุงหน้าหนวด! แบร่!😝~ **เรื่องนี้เป็นแค่เรื่องจินตนาการของผู้แต่งเพียงเท่านั้น**

'เหยียนเฟย' เด็กหนุ่มกำพร้าผู้อาภัพที่เกิดมามีปานดำอัปลักษณ์ที่ใบหน้าซีกซ้าย และตามลำตัวตลอกด้านซ้าย เป็นที่รังเกียจของคนรอบข้าง แต่เขาสามารถดึงวงแหวนยุทธ์ซึ่งแสดงความเหมาะสมในการฝึกยุทธ์ออกมาได้

จะก่อนจะหลังก็พิการ คงจะมีเพียงสวรรค์เท่านั้นที่จะรู้ว่าชีวิตข้ามันอับโชคเพียงใด หากไม่ดิ้นรนด้วยสมองสองมือข้าคงมิต่างจากเศษธุลีที่มีไว้ให้ผู้คนเหยียบย่ำซ้ำเติม