ค้นหานิยาย: พีเรียด | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 3

หฤทัยดวงน้อยเกี่ยวกระหวัดยามได้พบ ดวงจิตมิเคยดับสูญแม้แต่ชาติภพก็มิอาจพราก จิตใจมั่นคงดังภูผาจึงก่อปณิธานอันมุ่งมั่นเพื่อช่วยเหลือผู้อื่น เทวาผู้มีจิตผูกพันได้ช่วยเหลือนางอันเป็นที่รักมิให้แยกจากกัน

อุตส่าห์เฝ้ามองนวลเจ้ามาตั้งแต่ยังเล็ก ครั้งเห็นโตเป็นสาวแล้ว เขาจะไม่รีบเด็ดมาดอมดม 'ซักหนสองหนได้อย่างไร!?'

'ไป๋ลี่ถัง' หญิงสาววัยยี่สิบห้าปีที่เคราะห์ร้ายประสบอุบัติเหตุจนเสียชีวิต แต่เนื่องด้วยดวงไฟประหลาดทำให้เธอได้กลับมามีชีวิตอีกครั้งในยุคสมัยที่แตกต่างจากที่เธอเคยอยู่ และต้องทำภารกิจที่ได้รับให้สำเร็จ

‘ตายวันเสาร์เผาวันอังคาร’ เขาว่าของแรง แรงในที่นี้คือถ่ายงานวันเสาร์ ลูกค้าจะเอาวันอังคาร งานแรงยังพอว่า ผีในงานแรงกว่านี่ชักจะทนไม่ไหว “จนเขาไปเกิดใหม่แล้ว ทำไมคุณวิญญาณยังไม่มูฟออนเอ่ย”

มาตรแม้นเจ้าเป็นราตรีพี่นี้ขอเป็นจันทรา หากเจ้าเป็นมัจจาพี่ปรารถนาเป็นสายน้ำ

ผู้คนต่างคิดว่านางเป็นกบฏจึงส่งคนไปตามฆ่า แต่เธอกับไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลยแทนที่ 'พวกเขา' จะปล่อยนางไปกลับเหนี่ยวรั้งเอาไว้กับตนเอง

สวย รวย เก่ง

สราญธม แปลว่า ความรักอันยิ่งใหญ่ แต่ว่ากันว่าที่ใดมีรักที่นั่นย่อมมีทุกข์ ไม่เว้นแม้แต่ความรักอันยิ่งใหญ่ ดั่งเจ้าลั่นทมดอกงาม...

ห้วงน้ำลึกนัก ห้วงรักลึกยิ่ง... ชายหนุ่มคุ้นเคยเป็นหนึ่งเดียวกับลำน้ำโขงที่ทอดยาวเชื่อมสายสัมพันธ์หลายพงศ์เผ่า สู่รอยต่อภพบาดาลล้ำลึกแห่งนี้ ส่วนหญิงสาวจิตใจสับสน ใจหนึ่งรับรู้ ใจหนึ่งปฏิเสธ

เขาไม่ชอบเธอและผลักไสเธอ แต่เธอต้องเข้าหาเขาเพราะมีภารกิจสำคัญ เบลล์ฤดีจะทำอย่างไร --- สมุดบันทึก สายน้ำ และความรัก ทุกเรื่องราวเกิดขึ้นที่นี่ ร.ศ. 125 (นางเอกย้อนอดีตสู่สมัยรัชกาลที่ 5)

โฉมเฉลา ใครเล่าจะรักเธอจริง

หมอผียุคใหม่อย่าง อินทัช ถูกเวลาดึงกลับให้มาต่อสู้กับความเลวร้ายในสมัย อยุธยา ได้ยังไงกัน! แต่ภายใต้ความเลวร้ายเหล่านั้น มันทำให้เขาได้พบกับ ภูรินทร์ ผู้ที่คอยแต่จะทำให้หัวใจเขาสั่นไหว

“นายหมอสิง” นายหมอผู้ลึกลับที่ชาวบ้านต่างลือกันว่าเขาผู้นี้น่ากลัวเเละไม่ได้เป็นเพียงเเค่หมอยาธรรมดาๆเท่านั้นเเต่เขายังมีวิชาอาคมเเละบางอย่างที่เขากำลังซุกซ่อนอยู่ ไม่เคยมีใครได้เห็นใบหน้าของเขา

หม่อมเจ้าชายสายเลือดผสมผู้ประสูติมาพร้อมบุญและบาป ต้องแบกรับทั้งเกียรติศักดิ์ที่หนักอึ้ง และความรักระหว่างชายสามัญที่มองไม่เห็นความเป็นไปได้

" รอข้าหน่อยเถิดหนา นรินธรา "

'อ้ายสมิง' ผู้นั้นนะฤาเป็นลูกผู้ดีมีเชื้อเจ้า เจ้าที่ไหนจักมานอนกลางดินกินข้าวข้างถนน แลไว้หนวดเคราผมเพ้ารุงรังอย่างนั้น เพ้อเจ้อเสียจริง

อัยยามาแล้วจ้า "ขนมหวาน บันดาลสุข นี่คือของหวานที่ทำให้ลืมเรื่องขมขื่น ไม่ว่าจะเครียดหรือเศร้าใจ พอได้กินขนมที่ร้าของข้า รับรองว่าท่านจะคลายความทุกข์ใจ" เสียงเชื้อเชิญของแม่ค้า เรียกหาคนซื้อขนมรสเลิศ

“ความรู้สึกรักไม่ได้เกิดขึ้นเพียงเพราะมีสิ่งที่เหมือนกับใคร หากพี่รักคนที่ชอบร้อยมาลัย ก็คงต้องรักสตรีทั่วสยามจริงหรือไม่”

จวบจนลมหายใจสุดท้าย ขอพลีกายรักเธอเพียงคนเดียว