นิยายจีนย้อนยุค ทั้งหมด | เรียงตามวันที่อัปเดต | หน้าที่ 150

นามของข้าคือ อวี่เซวียน ตัวข้านั้นเคยเฝ้ารักและปักใจในคนผู้หนึ่ง เมื่อคราที่ถูกหักหลังจากคนผู้นั้น ข้าย่อมเจ็บแค้นใจบ้างเป็นธรรมดา พวกท่านทั้งหลายเล่า เคยแค้นใครสักคนบ้างหรือไม่

จากแม่ทัพแคว้นเล่อเหยียนสู่ทาสชนเผ่านอกด่านหย่าหลีที่มีหัวหน้าโรคจิต เอะอะก็ลากขึ้นเตียง!

ความรักวุ่นๆ ของสาวไทย ต้องย้อนเวลากลับไปใช้ชีวิตอยู่ในยุคจีนโบราณ แรกพบสบตาหัวใจขององค์รัชทายาทต้องสั่นไหว หัวใจนี้กำลังถูกลิขิตจากผู้หญิงที่โผล่ขึ้นมาจากสระน้ำ

แม้ไม่ใช่หญิงงามอันดับหนึ่งในใต้หล้า หากนางคือหญิงเดียวผู้เป็นยอดดวงใจ

นางมองฉากรักตรงหน้าอย่างไร้อารมณ์ พลางเท้าคางมองสามีที่กำลังอยู่ในฉากรักสามเส้า นางปิดเปลือกตาลงอย่างเชื่องช้า นอกจากเงินทองและร่างกายของเขา ก็ไม่มีอื่นใดให้นางต้องแยแสอีกต่อไป

จะเป็นอย่างไรเมื่ออินฟลูเอนเซอร์สาว ทะลุมิติเข้าไปอยู่ในยุคจีนโบราณ พร้อมกับต้องภารกิจเพื่อที่จะได้มีชีวิตอยู่ต่อ

เธอพลาดท้อง แต่ต้องตกเลือดตายด้วยฝีมือแฟนหนุ่ม ก่อนจะลืมตาขึ้นอีกครั้ง ในร่างของหญิงอีกคนที่กำลังตั้งครรภ์ลูกชู้ และเป็นผู้ต้องสงสัยฆ่าพี่สาวตัวเอง!

ครั้งหนึ่งนางเคยโง่งมแต่งให้สามีผู้ไร้ใจ เพราะรักจึงยอมอดทนทุกอย่าง ทว่าวันหนึ่งนางกับล่วงรู้ความจริงว่าสามีหาได้รักนางไม่ แต่กับเป็นเยว่ซินหญิงสาวผู้เป็นดั่งรักแรก ที่หัวใจของลี่เซียนเฝ้าถวิลหามาตลอด

เย่หนิงเดอะซีรี่กลับมาอีกครั้ง สามีที่ได้มาโดยไม่ตั้งตัวผู้นั้นช่างมีแต่ความลับ ต่อหน้านางสามีคือเจ้าหน้าที่กรมอารักษ์ ต่อหน้าฮ่องเต้เขาคือยอดองครักษ์แห่งวังหลวง ส่วนนางคือสตรีที่ย้อนเวลามา

ต่างคนต่างก็หลอกลวง คำพูดของเจ้าเหมือนดั่งลมผ่านหู วันนี้ลมพัดจากปากเจ้าพันครั้ง คืนก่อนนั้น สามลมพัดมานับพันหมื่นครั้ง ข้ากับเจ้าก็เหมาะสมกันดีไม่ใช่หรือ

เมื่อถูกทำร้ายจนเกือบไปพบท่านยมบาล เพราะผู้ติดตามของอีกฝ่ายอยากทำตัวเป็นผู้กล้าช่วยสาวงาม มีเหรอคุณหนูเฉียนปาเหม่ยที่สหายรักต่างเรียกขานว่าปีศาจเกลือทะเลจะยอมง่ายๆ เขาผู้เป็นนายจึงต้องดูแลนางอย่างดี!

เมิ่งจินหยวนค้นพบว่ากลิ่นหอมจากกายนาง ช่วยให้อาการพิษกำเริบน้อยลง จึงตั้งใจหาประโยชน์จากความพิเศษของอิงหลาน ช่วงชิงใช้อุบายหลอกล่อพาตัวนางมากักขัง กระทั่งถึงวันที่ไร้กลิ่นหอมและรอยยิ้มของนาง

หากนางรู้สักนิดว่ารักที่แสนบริสุทธิ์ของเขาจะถูกโยนทิ้งอย่างมิไยดี นางนี้จะขอตัดทุกเส้นวาสนาระหว่างเขาและสตรีผู้นั้น ตัวร้ายที่ผู้คนประณามและทอดทิ้ง...นางจะโอบกอดและรักเขาเอง

วิญญาณของหญิงสาวจากศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ดทะลุมิติไปยังโลกคู่ขนานเข้าสวมร่างของเจียงลี่เซียน คุณหนูสามสกุลเจียง นางร้ายในนิยายที่ตนเพิ่งอ่านจบก่อนตายจากโลกปัจจุบัน เธอจึงรู้ว่าตัวละครนี้จะต้องตายอย่างอนา

เกิดใหม่เป็นพ่อเลี้ยงเดียวว่ายากแล้ว ต้องหาเงินเลี้ยงดูลูกสาวไม่พอยังโดนมือสังหารตามฆ่าอีก ชื่อของลู่หยางที่ตามต้องเอาตัวรอดพร้อมกับลูกสาวของตนเองจะเป็นอย่างไร

ฮุ่ยชิงจะทำอย่างไรเมื่อถูกยัดเยียดความเป็น "ม่าย" ให้โดยที่เธอนั้นไม่ยินยอม ทั้งๆ ที่เขารู้ดีว่าสำหรับหญิงม่ายในยุคนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับคนตาย ถ้าไม่สงสารเธอ แต่ก็น่าจะสงสารลูกๆ ของเธอบ้าง

หลีผิงเยว่(นางเอก)ชะตาอาภัพถูกทำให้เป็นใบ้ส่งตัวไปยังเมืองอิ่งโจว ได้รับการช่วยเหลือจาก ต้วนหุนเต๋อ(พระรองที่แสนดี) แต่ใครจะรู้ว่าคนที่ช่วยเหลือนางครั้งแล้วครั้งเล่าที่จริงคือ เฉียนจิ๋นเซี่ย(พระเอก)

บุรุษรูปงามเช่นข้าต้องมาแต่งงานกับองค์หญิงที่สิ้นพระชนม์แล้วตามประเพณีหมิงฮุน แล้วสตรีที่มานอนกับข้าทุกยามจันทร์เต็มแถมยังกล่าวอ้างว่าเป็นองค์หญิงนางคือผู้ใดกัน

'จางฟางซิน' สาวชาวบ้านธรรมดาที่บังเอิญโชคชะตานำพาให้ได้เข้าวังในฐานะ 'หยางฟางเซียน' องค์หญิงผู้โชคร้ายที่โดนคนในวังกลั่นแกล้งมาตลอด "ต่อไปนี้หากผู้ใดบังอาจมากลั่นแกล้ง ข้านี่แหละจะเอาคืนให้หมด! "