คุณใหญ่ไม่ใช่เพียงเจ้านายหรือผู้ปกครอง แต่คุณใหญ่คือเจ้าชีวิต คือลมหายใจ คือโลกทั้งใบของต้นรัก แล้วจะผิดมากไหม...หากเธอจะหลงรักเขาด้วยอีกอย่าง
“อย่าให้เห็นอย่างวันนี้อีก อย่าให้รู้ว่าไอ้หน้าไหนมันอยู่ใกล้เธอ และอย่าทำเหมือนรังเกียจกัน เพราะฉันจะไม่ทนอีกต่อไป” .......... “คุยกันก่อน” “ไม่คุย คิดจะตบหัวแล้วลูบหลังใช่ไหม นิดไม่ยอม ไม่ไปก็ไม่ไป คนใจร้าย ผู้ใหญ่ชอบบังคับ คุณกันฑ์ใจร้าย” เธอตัดพ้อเขาไม่หยุดและดิ้นอย่างไม่ลดละ พร้อมด้วยน้ำตาที่หยดลงมาเป็นสายอย่างเอาแต่ใจ แต่แทนที่เขาจะโกรธกลับยิ้มกริ่มที่มุมปาก พร้อมจับร่างน้อยบังคับให้หันหน้ามาหากัน “แค้นมากไหม อะ ให้กัด” เขาพูดพร้อมเบียดแผ่นอกเรียบตึงในเสื้อเชิ้ตสีขาว มาใกล้ ๆ กับริมฝีปากเธอ พร้อมเอื้อมมือหนาใหญ่มาเช็ดหยดน้ำบนแก้มนวล “ไม่เอา เดี๋ยวจะเป็นคนอกตัญญู” “ทั้ง ๆ ที่เคยฝังเขี้ยวใส่อกฉันจนเป็นวงมาแล้วเนี่ยะนะ คิดช้าไปไหม ?”
“สรุป...หน้าที่ฉันก็แค่ดูแล และทำอย่างไรก็ได้ให้พี่ชายคุณยอมเข้ารับการรักษาดวงตา?”
“ณาจ๋า เอาไหมจ๊ะ เหมา ๆ ทั้งคืนเลยจะ ห้าพันเท่านั้นฮันนี่” “พันเดียวฉันก็ไม่เอา ออกไป!” “งั้นห้าร้อยก็ได้จะ ห้าร้อยแล้วจบเลย มามะคนดี” ‘ห้าร้อยก็ยังดีวะ!’
"เรียนจากกู ห้ามมีเมีย มึงว่ามึงทำได้ แล้วกูจักคอยดู" เพื่อโค่นอำนาจขุนนางฉ้อฉล พันแสงยอมแบกรับอวิชชาอาถรรพเวท ก้าวขึ้นเป็นขุนศึกแห่งอโยธยา มุ่งล้างผลาญกิจทุจริต ไม่เกรงกลัวสิ่งใด ต่อให้ศัตรูจะรู้ว่าความรักทำลายอวิชชาได้ คร่าชีวิตเขาได้ แต่ใจที่แข็งกร้าวเฉยชาเสมอมาย่อมไม่รู้สึกรู้สาอะไรอยู่แล้ว จนกระทั่งแม่หญิงชวาลา น้องสาวของคู่อริ โดนยัดเยียดมาเป็นเมียนาง ออกขุนหนุ่มจึงตระหนักว่าใจตนไม่ได้ว่าง่ายถึงเพียงนั้น ไม่ใช่หินผาที่ถูกปลอบประโลมเอาใจใส่แล้วไม่หวั่นไหว ไม่ใช่เหล็กไหลที่พบรอยยิ้มสัตย์ซื่อของเธอแล้วไม่สั่นคลอน ท่ามกลางพิษรักซึ่งแทรกซึมเข้าทรมานหัวใจอย่างอ่อนหวาน พันแสงต้องยืนหยัดเพื่ออโยธยาที่กำลังลุกไหม้เพราะกลโกงของขุนนางต่ำช้า หรือทางออกหนึ่งเดียวของผู้ถืออวิชชาต้องห้ามอย่างเขาคือขังรักนี้ไว้เพียงในใจ ไม่อาจให้ภรรยาตัวน้อยรู้ได้ว่ากำลังฆ่ากันให้ตาย เพราะรัก...ใจจะขาด
ดาริกา หญิงโสดวัยสามสิบแปดปี ใช้ชีวิตเปลี่ยวเหงามาลำพัง นับตั้งแต่สูญเสียพี่ชาย บิดา และย่าไปเมื่อสิบกว่าปีก่อน กระทั่งวันหนึ่งเธอได้พบกับ ต้นหน เพื่อนสมัยมัธยมที่ไม่ได้เจอกันมายี่สิบปี เขากลับกล่าวหาว่าเธอเป็นสาเหตุให้ วันศุกร์ เพื่อนสนิทเขาเสียชีวิต ความไม่เชื่อและอยากค้นหาความจริงของเรื่องราวทั้งหมด ดาริกาจึงตอบรับคำชวนของต้นหน ไปทำบุญให้วันศุกร์ที่บ้านเกิดในต่างจังหวัด และในค่ำคืนที่มีดาวตกและเสียงกระดิ่งลม ทำให้เธอย้อนเวลากลับมาเป็นตัวเธอในวัยสิบแปดปี ซึ่งเป็นห้วงเวลาที่ทุกคนในครอบครัวยังมีชีวิต รวมไปถึงวันศุกร์...เพื่อนร่วมห้องที่ไม่เคยอยู่ในสายตา ความมหัศจรรย์ใช่ว่าจะเกิดขึ้นกับทุกคน ดาริกาจึงตั้งใจใช้ชีวิตใหม่ให้คุ้มค่า คอยช่วยเหลือ ปกป้องทุกคนไม่ให้มีชะตากรรมอันน่าเศร้าเหมือนเดิม แม้ว่าจุดจบอาจไม่ต่างจากเดิม เธออาจต้องสูญเสียทุกคนไปอีกครั้ง แต่อย่างน้อย ณ ห้วงเวลานี้ หัวใจของดาริกาได้กลายเป็นสีชมพู เพราะการมีวันศุกร์อยู่ในชีวิต คือความสุขที่น่าหวงแหนที่สุดแล้ว
“ยิ่งกว่าสมภารกินไก่วัด ก็หมอที่จัดกับคนไข้ตัวเองอย่างมึงนี่แหละไอ้ฟ้า”
เธออยู่ในโลกมนตรา ใช้ชีวิตอย่างสุขสบายและสงบสุข กับแมวน้อยผู้น่ารักมีนามว่าเตมีย์ แต่เกิดเรื่องให้ตกลงไปในโลกมนุษย์ โดยต้องหาลูกแก้วทั้งหมด 9 ใบ ภายใน 69 วัน แต่โชคดีที่มีชายหนุ่มผู้หนึ่งที่ยื่นมือมาช่วยเธอตามหา โดยมีข้อแม้ต้องช่วยให้เขาจีบสาวสำเร็จ
สามชาติที่ผ่านมา เธอต้องตายอนาถเพราะบรรดาเมียน้อยของเขา สามชาติที่ผ่านมา เขานอกใจเธอครั้งแล้วครั้งเล่า เพราะฉะนั้น ชาติที่สี่นี้ หนีได้เป็นหนี เธอขอกรวดน้ำคว่ำขัน อย่าได้คิดมาเจอะเจอกันอีกเลย!
เพราะสถานะของเราถูกขีดเส้นเอาไว้แล้วอย่างชัดเจน "อย่าข้ามเส้น" เพราะความเมาทำให้เขาได้ล่วงเกินหญิงสาวคนหนึ่งในคืนแต่งงานของเพื่อนสนิท ทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็ว เขาออกตัวรับผิดชอบเพราะต้องการเอาตัวรอดจากความตายที่อยู่ตรงหน้า เมื่อแต่งงานกับเธอแล้ว จึงขีดเส้นคงสถานะสามีภรรยา "หากวันไหนที่พี่พบคนที่รักเราจะหย่ากันทันที เธอก็เหมือนกันถ้าเจอคนที่รักก็บอกพี่ได้" เขาไม่คิดที่จะหยุดที่เธอ เพราะเธอยังขาดอะไรอีกหลายอย่างในฐานะแม่ของลูก ฝ่ายหญิงยิ้มรับข้อตกลง เวลาผ่านไปไม่ถึงหนึ่งอาทิตย์หญิงสาวก็ขอหย่าขาดในทันที!! เขาแปลกใจนักเพราะเธอพึ่งบอกว่าชอบเขาไปเมื่อสามวันก่อน!!
อยากปกป้อง อยากดูแล อยากครอบครอง นั่นเป็น 'เพียงเพราะรัก นวนิยายแนวโรแมนติกอบอุ่นหัวใจ ไม่มีปมซับซ้อน ตัวอย่าง... คุณๆ คุณภีมยังฟังผักบุ้งอยู่เปล่า" หญิงสาวเริ่มเอะใจเหมือนกำลังคุยคนเดียว ขยับตัวถอยยกท่อนแขนใหญ่ที่วางพาดบนลำตัวออกช้าๆ เลื่อนตัวขึ้นเท้าแขนข้างหนึ่งประคองศีรษะ มองใบหน้าคมคายที่หลับตาพริ้ม คิดว่าคงจะเหนื่อยกับการเดินทางและต้องมาเล่นกับหลานชายที่มีพลังเหลือเฟือ 'ตาแก่' เธอเรียกเบาๆ เปิดยิ้มกว้างขบขันกับสรรพนามที่ใช้เรียกชายหนุ่ม ................... ขอบคุณทุกคอมเมนต์ทุกหัวใจที่นักอ่านส่งมาให้นะคะ เป็นกำลังใจที่ดีที่สุดของนักเขียน ด้วยรัก ช่อบัว ห้ามดัดแปลง ห้ามคัดลอกนิยายของเราทั้งรูปภาพหน้าปกหรือส่วนต่างๆ ทั้งหมดนะจ๊ะ ต้นฉบับมีสิทธิ์เพียงผู้เดียว ตามพรบ.คุ้มครองลิขสิทธิ์ทางปัญญาพ.ศ.2537สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ.๒๕๕๘
คำโปรย.. เมื่อเปิดพินัยกรรมหมื่นล้านของคุณปู่พ่วงท้ายมาด้วยภรรยาหนึ่งคน ผู้ชายคนอื่นได้เมียดีใจ แต่ภูริกลับนั่งกุมขมับ เพราะนั่นหมายถึงอิสระภาพของเขาสิ้นสุดลงด้วย ........... พล็อตตลาดแนวพระเอกโบ้ ไม่มีปมซับซ้อน เน้นความสัมพันธ์ตัวละคร มิตรภาพ ความรัก ครอบครัว ไร่องุ่นน้ำขิง คือสถานที่สำคัญของเรื่อง #ไม่มีนอกกายนอกใจ feel good สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ.๒๕๕๘
เป็นการแอบรักที่คอมพลีทที่สุดแล้ว ใครจะเชื่อว่าเลขาสุดเฉิ่มอย่างเธอจะกลายเป็นเด็กของท่านประธาน จากความสัมพันธ์ลับๆ เธอจะทำให้มันเป็นความสัมพันธ์ไม่ลับได้หรือไม่
รักจริง (ข้างเดียว) มา 14 ปี แต่งงานด้วยความทุ่มเท (ข้างเดียว) อีก 7 ปี เปรมสุดาก็ค้นพบสัจธรรมที่ว่า รักแท้...ไม่ได้แปลว่าอยู่ด้วยกันแล้วจะมีความสุข เธอเลยชวนประกาศเกียรติ สามีสุดที่รักมาแปรรูปทะเบียนสมรสเป็นใบหย่า ต้นเหตุวิวาห์ล่มคือเธอพยายามมากไป ส่วนเขาพยายามไม่มากพอ ผลคือความพินาศของชีวิตคู่ เปรมสุดาเป็นคนเสนอขอหย่า ประกาศเกียรติจึงขอโอกาสยื้อ เขารู้ว่าตนผิด แต่ไม่คิดว่าการแก้ปัญหาด้วยการทำดีต่อเธอฝ่ายเดียวจะเป็นคำตอบที่ถูกต้อง เหตุสำคัญที่พาทั้งสองมาถึงจุดนี้ ก็เพราะความหวังดีที่ปราศจากความเข้าใจทำร้ายอีกฝ่ายและทำลายชีวิตคู่ ดังนั้นเขาเลยขอร้องให้ทั้งสองลองเปิดใจให้กันและกันดู 21 วัน การใช้ชีวิตคู่แบบสามีภรรยาที่ไม่ปกปิดความรู้สึก ไม่คิดเยอะ ไม่แคร์คู่สมรสจนทำร้ายความรู้สึกตัวเอง เปรมสุดาลงเดิมพันว่ามันต้องพัง แต่ประกาศเกียรติลงหมดหน้าตักว่าที่พังคือแผนการหย่าของเธอ
"ใครคือพ่อของเด็ก" "ไม่ต้องกังวลนะคะ ข้าวกับปอไม่ใช่ลูกของคุณชายค่ะ"
ชีวิตของนริษราไม่มีวันเหมือนเดิมอีกต่อไปหลังที่พ่อแม่ของเธอเสียชีวิตจากอุบัติเหตุที่มาจากความประมาทของหนุุ่มหล่อแห่งเอ็มแอลกรุ๊ปการรับผิดชอบลูกสาวเหยื่อเกิดจากความรู้สึกผิดหรือเสียงเรียกจากหัวใจกันแน่
“ผมคิดถึงคุณนะ” วาโยกระซิบพร้อมยกมือขึ้นปัดผมที่ตกลงมาปกหน้าของหญิงสาวขึ้นไปทัดที่ใบหู “เพราะอะไรนะทำไมผมลืมคุณไม่ได้” แล้วเลือนมือนั้นมาประคองใบหน้านวลที่แดงระเรื่อชวนมอง “เพราะฉันเป็นคนชวนคุณก่อนมั้งคะ” ชญานินบอกเหตุผลที่พอจะคิดได้เสียงแผ่วพลางหลุบตาต่ำ รู้สึกตัวร้อนผ่าวตั้งแต่หัวจรดเท้า ใจเต้นระรัวแทบจะหลุดออกมานอกอก รุนแรงยิ่งกว่าเจอเขาในลิฟท์เสียอีก “ผู้หญิงหลายคนก็เคยชวน แต่ผมไม่เคยรู้สึกแบบนี้” วาโยสารภาพ “พูดแบบนี้กับผู้หญิงที่เคยชวนคุณทุกคนหรือเปล่าคะ” ชญานินย้อนถามเสียงสั่น เมื่อมือของเขาเริ่มอยู่ไม่สุข “ผมอยากให้คุณเชื่อ” “เป็นคำสั่งของเจ้านายหรือเปล่าคะ” ไม่รู้เพราะอะไรทำให้เธอถามคำถามเหมือนปูทางให้เขา “ถ้ามันจะทำให้คุณยอมเป็นของผม ก็ขอใช้สิทธิ์นั้นได้ไหมล่ะครับ” เหมือนขออนุญาต แต่วาโยไม่คิดจะรอ พูดจบเขาก็ก้มลงไปจุมพิตริมฝีปากอิ่มตรงหน้า บดจูบเบาๆ ละเลียดลิ้มรสความละมุน เมื่ออีกฝ่ายมีปฏิกิริยาตอบรับ ชายหนุ่มจึงเพิ่มความเร่าร้อนดูดดื่มขึ้นเรื่อยๆ
ด้วยความเอ็นดู เห็นใจ และผูกพันกับเด็กชายข้างบ้านเป็นทุนเดิม ดุจตะวันจึงขออาสาเป็นยันต์กันเพื่อนล้อ รับหน้าที่มารดาแต่งตั้งให้เจ้าตัวน้อย เธอไม่ติดที่จะถูกใครมองว่ามีลูกเล็กตั้งแต่ตัวเองยังวัยกระเตาะ คนที่ไม่พอใจเห็นจะมีแต่พ่อของลูกชาย ที่ทำหน้าตึงใส่ตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เจอกัน เขาทั้งดุทั้งขี้บ่นจนเธอหูชา แถมจะขยับตัวทำอะไรทีก็ไม่วายถูกจับตามอง แหม ถึงจะตรงสเปกทุกกระเบียด แต่ทำตัวแบบนี้ ก็เป็นได้แค่ลุงข้างบ้านเท่านั้นละ! ... พันโทอเนกกลับมาบ้านในรอบสองปีหลังจากเสร็จสิ้นภารกิจใหญ่ เขาตั้งใจจะเซอร์ไพรส์ลูกชาย แต่ดันโดนเซอร์ไพรส์กลับ อยู่ๆ ลูกก็มีแม่เป็นสาวน้อยข้างบ้านที่เขาไม่เคยเห็นหน้าค่าตามาก่อน อเนกไม่ใคร่จะพอใจนัก ด้วยยังหวงตำแหน่งนี้ไว้ให้ภรรยาผู้ล่วงลับ รวมถึงนิสัยที่ติดมาจากการงาน ก็ทำให้เขาจับตามองดุจตะวันด้วยความไม่ไว้ใจ ไม่คิดไม่ฝันว่าจะถูกความสดใสใจดีสั่นคลอนหัวใจที่คล้ายจะเย็นชา กลายเป็นว่านานวันเข้าเขายิ่งไม่อยากให้เธอคลาดสายตา ทั้งยังยินดีขยับเข้าไปหาเมื่อเธออยากเป็นมากกว่าแม่ของลูกชาย นวนิยาย ชุด รักติดโปร มี 2 เรื่อง รักพี่วันนี้แถมฟรีลูกชาย และ รักหนึ่งได้ถึงสอง
