เมื่อผมมาแทนงานนวดให้ไอ้เสือ ก็ได้มาเจอกับเพื่อนสาวร่วมชั้นเรียนชื่อพาย งานนวดต้องทำเรื่องอย่างว่าด้วยแล้วผมจะทำยังไงดี?
เมื่อคู่หมั้นมันห่วย ก็ต้องทิ้งความสาวไปกับคนแปลกหน้าก่อนแต่งงาน นึกไม่ถึงว่าเขาจะมาเป็นทนายประจำตระกูล **************************** เรื่องราวรักนี้จะเป็นอย่างไรไปตามอ่านกันได้นะคะ ฝากกดติดตามนามปากกา สวนปัญญา
มาเที่ยวทั้งทีฉันดันลืมเอาผ้าห่มมา แล้วหนุ่มหล่อคนนั้นเค้าจะให้ฉันห่มด้วยหรือเปล่านะ?
เมื่อการลาออกจากงานประจำเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด ‘น้ำหนึ่ง’ หญิงสาวที่ผันตัวจากงานประจำมาเป็นนักเขียน ซึ่งนั่นทำให้เธอได้มาพบกับ Reference ที่โดนใจ ซึ่งเขาก็คือหนุ่มเจ้าของคาเฟ่ที่แสนจะอบอุ่น และนั่นเป็นจุดเริ่มต้นของความรักครั้งนี้
ลูกจ๋าองค์ชายยมทูตกาดำคนนั้นไม่ชอบสาวทึนทึกหนา...หาพ่อคนใหม่ดีไหมจ๊ะ
เพื่อหลีกเลี่ยงการนัดบอดที่พ่อแม่จัดให้ หลิงหยางจึงไปดื่มเหล้าที่บาร์ตามลำพัง ดื่มจนเมาหนักและถูกหญิงสาวคนหนึ่งพากลับไปที่ห้อง ทั้งสองได้มีปฏิสัมพันธ์กันในคืนนั้น และนั่นนำไปสู่การแต่งงานสายฟ้าแลบ!!
เธอตามหาพ่อของเจ้าตัวเล็กและหวังว่าเขาจะรับผิดชอบ แต่สถานการณ์พลิกผัน เพราะผู้ชายคนนั้น…ไม่ได้อยู่บนโลกใบนี้แล้ว
มีแฟนแล้วยังไง? ในเมื่อเธอกำลังโดนนอกใจ แล้วทำไมเขาต้องยอมแพ้มัน! "เลิกกับมันสิ อยากได้อะไรจะยกให้"
เธอไม่เข้าใจว่าทำไมถึงได้ซุ่มซ่ามทุกครั้งที่อยู่ใกล้ผู้ชายคนนี้จนเป็นหนี้เขาหลายแสน เพราะทำของพัง แต่แล้วความสงสัยของเธอก็ถูกทำให้กระจ่าง เพราะที่จริงแล้วเขาเป็นคนทำลายของพวกนั้นแล้วโบ้ยความผิดให้เธอ
"เหนื่อยไหมครับ" แขนสองข้างของเขาก่อนเธอเอาไว้ ใบหน้าพรมจูบไปบนไหล่บางที่มีรอยจูบเขาเต็มไปหมด "หมอโรคจิต ทั้งกัดทั้งดูดจนตัวหนูเป็นรอยหมดแล้ว" "รู้ตัวตอนนี้มันก็สายไปแล้วเด็กน้อย พี่ทั้งหื่นทั้งโรคจิตแถมเอาดุด้วย ต่อไปก็ตั้งรับไว้ดีๆ พี่จะทำให้เธอหลงจนรักพี่หมดหัวใจ" แค่นี้หนูก็รักพี่จนไม่เป็นอันทำอะไรแล้ว... เธออยากจะบอกเขาแบบนี้เสียงเหลือเกินแต่ก็ต้องสงวนท่าทีเอาไว้เดี๋ยวเขาได้รู้ความลับเธอหมด หรือเขารู้หมดแล้วก็ไม่รู้... ................................................................................................................................. "คนเจ้าเล่ห์ ใช้แผนนี้แล้วคิดว่าจะได้ผลเหรอคะ" "แล้วได้ไหมครับ" "แน่นอนว่าได้ค่ะ อื้อ! คุยกันก่อนสิคะอีกอย่างที่นี่เตียงเล็ก" "พี่ไม่ไหวแล้วครับที่รัก" เขาปัดป่ายจมูกและริมฝีปากแทะเล็มลำคอหอมกรุ่นของเธอ ไล่กดจูบอยู่อย่างนั้นจนลูกพลับตัวอ่อนระทวยกับสัมผัสที่อ่อนโยนปนร้อนแรงของเขา "พี่กำลังทำให้หนูขาดพี่ไม่ได้อยู่รึเปล่าคะ" "ทำไมเมียพี่เก่งจัง มีเมียเด็กก็ต้องหาอะไรมามัดใจสิไม่งั้นเดี๋ยวแอบไปหาหนุ่มอื่น" "แล้วถ้าหนูไปหาหนุ่มอื่นละคะ" คำถามของเธอทำเอาคนที่กำลังแทะเล็มร่างกายของเธออยู่ชะงักแล้วผงกหัวขึ้นมาสบตาเย้ายวนของหญิงสาวที่มองมาที่เขา "ถ้าไม่อยากเป็นหม้ายมีผัวติดคุกก็อย่าหาทำ" "เพิ่งรู้นะคะว่าหนูมีสามีแล้ว" "ยัยตัวแสบที่เราทำมันคืออะไรถ้าไม่ใช่สามีภรรยากัน"
ลำคอระหงถูกดูดเลียจนแดงก่ำ สลับกับฟันคมที่ขมเม้มเป็นรอยทั่วทรวงอกอวบอิ่มที่เขาเน้นมันหนักคล้ายมันเขี้ยวนางเต็มทน "อื้อ!! " ร่างกายของนางรับไม่ไหวแล้วจริงๆ มือเรียวยกขึ้นพยายามดันคนที่กระแทกกระทั้นเข้าใส่กายนางออกเมื่อรู้ว่าตนหายใจไม่ทัน ข้อมือเล็กขาวผ่องของนางถูกจับให้กระชากออกบีบจนแดงก่ำตามอารมณ์ของผู้ที่กระทำ ใบหน้าหล่อเหลาเงยขึ้นจากอกอิ่มจ้องนางด้วยความไม่พอใจคิ้วเข้มขมวดเข้าหากันจนไป๋เซียนแปลกใจ ต้องเป็นนางสิที่แสดงออกว่าไม่พอใจ ในเมื่อตั้งแต่เข้ามาในกระโจมหลังหายหน้าไปหลายวันกลับไม่เอ่ยสิ่งใดนอกจากลากนางมาทำกิจกรรมเข้าจังหวะเช่นนี้ "ต้องดิ้นรนไปไย หรือคิดว่าทำเพื่อให้ข้าตื่นเต้นรักเจ้ารุนแรงมากยิ่งขึ้น" "ขะ ข้าไม่ได้คิดเช่นนั้น ข้าเพียงแต่ไม่ไหวแล้วจริงๆ " "แล้วจะมัดใจข้าได้เช่นไร บอกไปแล้วว่าข้ากินจุกินเยอะ ในคราแรกก็บอกรับไหวมาเวลานี้เปลี่ยนใจ? " "ข้าไม่...อื้อ!! หยุดก่อนได้หรือไม่ข้า...ไม่ไหว" "หุบปากเล็กกระจุ๋มกระจิ๋มของเจ้าซะก่อนที่ข้าจะหาอย่างอื่นยัดมันเพื่อให้เสียงเจ้าเงียบลง" เสียงเหี้ยมกระซิบชิดหูก่อนที่จะขบเม้มติ่งหูเล็กแรงๆ จนนางสะดุ้งเฮือก! สะโพกหนายิ่งโหมกระหน่ำเข้าใส่สวนทางกับคำเอ่ยเย็นยะเยือกบัดนี้ไป๋เซียนไร้ทางสู้อย่างแท้จริง "ได้โปรด...เห็นใจข้าด้วย อื้อ! "
เมื่อสาวสวยจอมทะลึ่ง เอ๊ย! ทะเล้นอย่าง ‘น้ำผึ้ง’ ดันไปปิ๊งรักหนุ่มรุ่นพี่ ที่มหาวิทยาลัยผู้จอมเย็นชาอย่าง ‘พอล’ งานรุก งานจีบ ผู้ชายเลยเกิดขึ้น
เมื่อมาเฟียตัวร้ายปะทะตัวจี๊ดสายอ่อย คุณจะเฉดหัวฉันทิ้งแบบนี้ไม่ได้นะ..."แล้วทำไมจะไม่ได้ ในเมื่อเราไม่ได้เป็นอะไรกัน!"
พราวฟ้า พนักงานสาวออฟฟิตธรรมดา อาศัยอยู่กับพ่อและแม่เลี้ยงกับพี่สาวลูกติดแม่เลี้ยงอีกคน พราวฟ้าต้องทำงานประจำ และรับภาระงานในบ้านในทุกๆวันรวมถึงวันหยุดก็เช่นกัน ส่วนพี่สาวนั้น นางถือคติหาผัวรวยเป็นเรื่องหลัก นอนพักเป็นเรื่องรอง จึงไม่ได้ทำงานอะไรเลย วันหนึ่งพระเอกมาลักพาตัวนางเอกไปเพราะคิดว่านางเอกหลอกเอาเงินของผู้ ที่เป็นน้องชายพระเอกจนหมดเนื้อหมดตัว จนกินเหล้าเมาขับรถตกเห็วตาย จึงจับนางเอกมาแก้แค้นตามบทนิยายไทยเปะ
เขาเข้ามาในตอนที่ความสัมพันธ์ของเธอกับแฟนพังทลายลง เปลี่ยนจาก ‘ตัวขี้เซา’ เป็น ‘ตัวอันตราย’
จีบจนท้อ รอจนเหนื่อย รักจนเมื่อย พอน้องถอยทัพ พี่ดันบอกว่า ‘รัก’ แล้วนะ เสียใจจ้ะ คราวนี้ถ้าพี่อยาก ‘รัก’ ก็ต้อง ‘จ่าย’ นะจ๊ะ ไม่เพราะบังเอิญโลกกลมก็ต้องพรหมลิขิตกันแน่ๆ เหวี่ยงให้ ขนมผิง ได้มาพบกับรุ่นพี่วิศวะที่เธอตามจีบตั้งแต่มัธยม แต่สำหรับ ไม้ซุง แล้ว ฟ้าต้องกลั่นแกล้งเขาชัวร์ ที่ส่งยายตัวยุ่งหน้าหวานมาปั่นป่วนหัวใจเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่พอเธอจีบจนเมื่อย รักจนเหนื่อย รอจนท้อจึงขอพัก เขากลับคลั่งรักไม่หวาดไหว แบบนี้มันคืออะไร!!!
คำก็เด็กสองคำก็เด็ก ระวังจะตกหลุมรักเด็กอย่างผมนะครับพี่ /พี่เห็นว่าเราชื่อนานก็ไม่รู้ว่าจะนานสมชื่อหรือเปล่า
"ก็ผัวเธอมันใหญ่จะให้ทำไงที่รัก" "คนเจ้าเล่ห์! คอยดูเถอะถ้าต่อไปคุณอาเอาไอ้หนอนนี่ไปยัดเข้ารูใครอีกเจอแก้มแน่" "หูยยย นี่ขนาดว่าอาไม่ได้เป็นอะไรขนาดนั้นกับหนูนะเนี่ย" พอพูดจบเหมันต์ก็ได้รับสายตาเขียวปั๊ดที่ส่งมาอย่างน่าเอ็นดู ทำไมเมียเขาทำอะไรก็น่ารักไปหมดวะ เหมันต์คิดตลกตัวเองแค่นี้เขาก็หลงเธอแล้วต่อไปจะเป็นยังไง ไม่อยากยอมรับก็ต้องยอมรับว่าตอนนี้เขาหลงเธอมาก ไม่รู้เริ่มตั้งแต่ตอนไหน แต่ถ้าให้คิดดีๆ คงจะเป็นตอนที่เธอเริ่มแตกเนื้อสาวมั้ง และเขาคงจะเผลอแสดงออกเลยทำให้เขมทัตจับได้และสั่งห้ามแบบนั้น ..........................................................................ว่าที่พ่อตากับลูกเขย "วันนี้นึกยังไงครับเนี่ยชวนผมมาตีกอล์ฟด้วย" "ก็มีเรื่องจะปรึกษา นายสังเกตไหมช่วงนี้น้องแก้มดูเหมือนจะมีแฟน" คำพูดนี้ทำเอาคนที่กำลังจะยกไม้กอล์ฟขึ้นวาดวงสวิงถึงกับสะดุ้ง แต่ก็เพียงเล็กน้อยหากเขมทัตไม่สังเกตคงไม่เห็นมัน "อะไรทำให้พี่คิดแบบนั้น" "ก็หลานนายไม่ค่อยกลับบ้าน โทรหาก็ไม่รับแถมวันนั้นฉันเห็นรอยแดงที่คอลูกด้วย ถึงจะบอกว่ายุ่งกัดก็เถอะแต่ฉันว่าไม่ใช่" เฮือก! ฉิบหายแล้วเพลินไปหน่อยวันนั้นดูดเธอทั่วตัวเลยนี่ถ้าว่าที่พ่อตาเห็นรอยช้ำในร่มผ้าจะไม่ช็อกตายเลยเหรอ
การแก้แค้น ความรัก เธอจะทำยังไงในเมื่อต้องเลือกสักทาง แล้วจะผิดไหมถ้าเธอเลือกทั้งสองทาง เก็บเขาเอาไว้และสู้ไปด้วยกัน .................................................................................................................. "กลับมาแล้วเหรอคะ พี่รันไปไหนมา" "ไปบริษัทมา" "ไม่ยักรู้ว่าพี่เข้าบริษัทตัวเองด้วยปกติเห็นตามฉันทั้งวันทั้งคืน" หญิงสาวถามคล้ายประชด "คืนนี้ก็จะตามทั้งคืนเหมือนเดิม" "แต่..." "เราตกลงกันแล้ว ลืม?" "ไม่ค่ะแต่...หยีแค่เหนื่อย" เธอตอบเสียงเบา ไม่รู้เขาไปเอาแรงมาจากไหนมากมายกลางวันทำงานตัวติดเธอตลอดกลางคืนก็ปลุกปล้ำคลุกวงในเธอทั้งคืนไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย "ไม่รับคำอุทธรณ์" "ทำไมต้องบังคับกันด้วยคะ " "เดี๋ยวก็สมยอม" เธอเกลียดความมั่นใจมากล้นของเขาเสียเหลือเกิน แต่ที่เขาพูดมามันก็ไม่เกินจริงไปเพราะพอเขาเล้าโลมไล้เลียไปตามร่างกายเธอก็โอนอ่อนตามเขาไปหมด
