ความรักที่เพิ่งเริ่มต้น ถูกแยกเป็นสองร่าง ฝ่ามือของชลธาร คือคำสาป... "เมื่อสุมาลีที่รักกลายเป็นสอง แต่ความทรงจำคืออนึ่ง แล้วใครกันที่ควรอยู่ ใครกันที่ต้องหายไป"

“อาหารจานแรก...ทำให้ผมหลั่งน้ำตา อาหารจานที่สอง...ทำให้คนกินหลั่งน้ำตา อาหารจานต่อ ๆ ไป—คือเครื่องเซ่นของความฝันที่ถูกดูถูก”

จิตรกร หรือ ตรอก กันแน่ที่ถูกลืม อาซัวมองโลกขาวดำของเขา ก่อนหลับตา นี่มันเป็นเรื่องตลกร้ายที่สุดในชีวิตของเขาเอง

"ถ้าย้อนเวลากลับไปได้สักครั้ง... คุณจะเลือกแก้ไขอดีต หรือยอมรับมันทั้งน้ำตา?" คืนแล้วคืนเล่า ความฝันกำลังเผยสิ่งที่เขาพยายามลืม—และอาจไม่มีวันตื่นอีกเลย

นี้เราพูดกับตัวเองบ่อยไปรึเปล่า คำพูดที่ไม่เคยเปล่งเสียงออกไปได้ดัง และไม่ค่อยที่จะกล่าว

"คำสารภาพที่แท้จริงนั้นจะถูกเขียนขึ้นจากน้ำตา แต่น้ำตาของข้าจะจมโลกทั้งใบ และเพลิงจากภายในของข้าจะเผามันจนกลายเป็นเถ้าธุลี" -เอมิล โคราน นักปรัชญาชาวโรมาเนีย

บทสนทนาเงียบๆ ของคนที่ไม่ชอบเสียงดัง สำหรับใครที่ไม่ถนัดเข้าสังคม ไม่ชอบความวุ่นวาย รู้สึกเหนื่อยกับโลกที่หมุนเร็วเกินไป ที่นี่คือมุมเล็กๆ ที่คุณไม่ต้องอธิบายตัวเองให้ใคร ที่ที่ความเงียบของคุณไม่ถูกตั้งคำถาม และความรู้สึกของคุณ…มีที่ให้พักจริงๆ

โลกทั้งใบ — ผู้คน สถานที่ ความทรงจำ ความรู้สึก — ล้วนเป็นเพียง "ความฝันร่วม" ที่เกิดขึ้นจากจิตใต้สำนึกลึกของบางสิ่งที่ไม่มีใครรู้จัก ...จนกระทั่งมีใครบางคน “ตื่น” ขึ้นมาในความฝันนั้น

เหนื่อย เลยเขียนเรื่องนี้ขึ้นมา

ฆาตกรถูกจับแล้ว ไดอารี่ถูกส่งถึงมือเขา แต่เมื่ออ่านไปเรื่อย ๆ...เขากลับเริ่มสงสัยว่า สิ่งที่ค่อย ๆ เปลี่ยนไป อาจไม่ใช่เนื้อหา — แต่เป็นตัวเขาเอง

สิ่งนี้คือบัททึกการเดินทางภายในของผู้เขียน เราจะพบคำตอบของคำถาม หรือ เจอคำถามต่อไปเรื่อยๆ สิ่งนั้นทำให้คุณพบเจออะไรเดินทางไปพร้อมๆกับผู้เขียนได้

หนังสือเล่มนี้อาจไม่สอนอะไร…แต่มันเข้าใจทุกความรู้สึกของคุณ จากฉัน…ถึงคุณ ในวันที่คุณอาจลืมไปว่าตัวเองมีค่าแค่ไหน

ในวันที่ทุกอย่างดูพังทลาย...แค่หายใจ ก็ถือว่ายังไม่แพ้

จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อ "ลีน่า" ติดมือถือและเกมออนไลน์?...ปัญหาหนึ่งที่พ่อแม่ยุคปัจจุบันมักพบเจอ เมื่อถูกห้ามจากแม่ ลีน่าจะค้นพบทางออกที่ดีที่สุดสำหรับตัวเองได้อย่างไร เป็นเรื่องน่ารู้และน่าสนใจให้ติดตาม

• การดูแลใจตัวเองหลังเจอความผิดหวัง • การใช้ชีวิตคนเดียวอย่างมีความสุข • การหาเป้าหมายใหม่ เช่น ท่องเที่ยว ทำสวน เลี้ยงสัตว์ ทำอาหาร • เรื่องเล่าจากประสบการณ์จริง

"เมื่อรัฐบาลสามารถควบคุม 'ฝัน' ของคุณได้ แล้วคุณแน่ใจได้อย่างไรว่าทุกเช้าที่คุณตื่น… มันคือความจริง?"

เมื่อปุกปุยขี้สงสัย กับนุ่มนิ่มผู้ใจดี ออกเดินทางตามหาสีรุ้งแห่งความสุข ทุกย่างก้าวคือรอยยิ้ม และบทเรียนอ่อนโยนที่เบิกบานใจ

ในวันที่โลกวุ่นวายให้คำปลอบโยนเหล่านี้เป็นที่พักของหัวใจคุณ แสงแดดยามเช้า ไม่ใช่แค่หนังสือ แต่มันคือพื้นที่เล็ก ๆ สำหรับหัวใจที่กำลังเหนื่อยล้า ที่คุณจะได้หยุดพัก และฟังเสียงของตัวเองอีกครั้ง